Volg de aanwijzing met je zintuigen en laat het universum z'n werk doen. De sleutel tot succes is nietsdoen, loslaten, toelaten, overgave. Vele woorden voor hetzelfde. In het lichaam zal het allemaal duidelijk worden. Don't do anything! Zie, hoor, voel en ontdek de onafwendbare werkelijkheid van je eigen natuur. Aanwijzing 4:    Vrij zijn met gedachten •  Ga ergens rustig zitten en doe oefening 1, 2 en 3 (na elkaar of tegelijk). Geluiden, licht en sensaties komen en gaan. In totale ontspanning blijven ze komen en weer gaan. Je belandt in het nu. •  Af en toe verschijnt ook een gedachte. Hoewel deze gedachte aan jou gericht lijkt te zijn en van jou afkomstig lijkt te zijn, sta je nu open voor de mogelijkheid dat dat misschien niet waar is. Misschien zijn ze niet van of voor jou. Misschien is er geen 'denker'. Misschien is er alleen gedachtenactiviteit in het hoofd, zonder denker. •  Als een gedachte opkomt, wordt deze nu onpersoonlijk waargenomen. Net zoals een geluid of beeld. Ze komen op, maar niet meer vanuit 'jou'. Ze verschijnen, maar nu even niet meer aan jou gericht. Ze verschijnt gewoon willekeurig. En er is waarneming van, maar niet een 'iemand' die denkt. •  Je hoeft er dus niets mee te doen. Je hoeft de gedachte niet te geloven en je hoeft de gedachte niet te ontkennen. Je hoeft haar niet te herinneren en niet te vergeten. Er is slechts waarneming van, op het moment dat ze opkomt. En bewustzijn van het feit dat het slechts een gedachte is, een verschijning van woorden en beelden in je hoofd. Onpersoonlijke waarneming in het nu kan je dat noemen. Je belandt direct weer in het Nu. Eenvoudig aanwezig tussen geluid, beeld, gevoelens en gedachten. •  Als op deze manier gedachten los worden waargenomen, is er vrijheid van. Vrijheid van gedachten betekent niet dat gedachten moeten worden stopgezet of moeten worden uitgeroeid, maar dat ze los en onpersoonlijk worden waargenomen. Er is dan (even) geen identificatie meer mee. En daarin zit de vrijheid. •  Er is vrijheid van elke gedachte die wordt waargenomen. Puur en alleen omdat er niet 'iets' is dat we kunnen vinden als 'de denker'. En gedachten kunnen dus gewoon blijven worden waargenomen. Onpersoonlijk. Geluiden blijven aankomen, licht blijft aankomen en ook gedachten blijven opkomen. Maar ze hoeven geen van allen van 'jou' afkomstig te zijn of aan 'jou' gericht zijn. Misschien is er gewoon geen 'denker', maar alleen maar losse onpersoonlijke gedachten. •  Je ziet dan dat 'ik' of 'de denker' een idee is, gewoon een gedachte die opkomt en aan niemand verschijnt, maar desalniettemin verschijnt. •  Er blijft dan rust en stilte over, temidden van al die bewegingen. Geluiden, beelden, gevoelens en gedachten. Er is vrijheid van temidden van alles dat wordt waargenomen. Ook van gedachten. Aanwijzing 5:    Vrij zijn in identificatie •  Gedachten komen en gaan. Hoewel er door de vorige oefening soms (of vaak) geen identificatie meer is met gedachten, ontstaat er toch af en toe nog identificatie . Helemaal vanzelf. •  Zodra er identificatie met een gedachte is, dwz zodra je gelooft dat een gedachte van of voor 'jou' is, dan komt er een gevoel in het lichaam dat bij die gedachte hoort. Als je bijv. de gedachte gelooft dat je te weinig geld hebt, dan wordt er een gevoel van tekort gevoeld. Als je gelooft dat iemand tegen je gelogen heeft, dan komt het gevoel van wantrouwen of achterdocht in je lichaam. Als je het idee dat je alleen en afgescheiden bent gelooft, dan ontstaat een gevoel van eenzaamheid. •  Laat nu de gedachte samen met het gevoel dat erbij hoort vrij in het lichaam aanwezig zijn. Je hoeft er nu even niets mee te doen. Even niet analyseren, accepteren, niet verwerpen, gewoon niets doen door het er te laten zijn en het te voelen zolang het er is. Je kan ook zeggen dat je je eraan overgeeft en je er tegelijkertijd niet mee bemoeit. Je laat het idee en het bijbehorende gevoel de vrije hand. Er is alleen los gewaarzijn van, helemaal vanzelf. •  Gewaarzijn is iets dat er altijd is. In rust, in onrust, in illusie en in helderheid, onder alle omstandigheden. 'Jij' hoeft er niets voor te doen. Gewaarzijn is er met en zonder idee van 'jij' of 'ik'. •  Zo wordt er gezien dat zelfs identificatie een spontane beweging is, die niets met 'jou' te maken heeft, maar er desalniettemin is. Het heeft niets met 'jou' te maken, omdat er geen 'ik' te vinden is, geen denker en geen voeler. Er is gewaarzijn van het feit dat 'ik' gewoon een gedachte met een gekoppeld gevoel is en dat die dus aan 'niemand' verschijnt. Het is net zo'n verschijning als geluid of beeld. Een beweging die ontstaat in de vrije ruimte. Waarneming (of gewaarzijn) is een mysterie. •  Nu wordt gewaarzijn iets dat verwondering veroorzaakt. Gewaarzijn van geluid. Gewaarzijn van beeld, Gewaarzijn van gedachten. Gewaarzijn van gevoelens. Alles lijkt vanzelf te bewegen, zonder tussenkomst van 'jou'. Schijnbaar 'iets' dat aan 'niets' verschijnt en blijft verschijnen, vanzelf. Niet te bevatten en niet te begrijpen. Welkom in het Nu. Er is niets dat 'jij' meer hoeft te veranderen, simpelweg omdat er geen 'jij' of 'ik' te vinden is die iets zou kunnen veranderen. En tegelijkertijd blijft alles voortdurend in verandering, voortdurend in beweging. In totale vrijheid van alles.