Illusie of werkelijkheid? Veel mensen denken dat hun herinneringen, hun ervaringen uit het verleden en daarmee hun verhaal, echt zijn. Dat is niet zo heel gek: het lijkt namelijk ook echt zo. Dat komt omdat je naast werkelijke stimuli ook illusies kan voelen in je lichaam. Ook illusie voelt echt aan. Je lichaam bezit de magische kracht om een idee te voelen. Om een fantasie/illusie te voelen alsof het echt gebeurt. Als je alleen al aan iets denkt, dan voel je het in je lichaam alsof het op dit moment echt gebeurt. Wow! Zo kan je bijvoorbeeld denken dat iemand je niet leuk vindt, dat het economisch slecht met je zal gaan of dat je het allemaal best goed doet. En als je het maar een beetje gelooft, voel je dat meteen in je lichaam. Het kenmerk van alle gevoelens is dat ze allemaal tijdelijk zijn. Allemaal. Voor de nare gevoelens, zoals verdriet of boosheid is dit goed nieuws. Voor de fijne gevoelens, zoals winnen of verliefdheid is dit slecht nieuws. Er is maar 1 ‘ding’ dat niet tijdelijk is en dat is niet eens een ding. Dat ben jij. Sommigen noemen dat Zijn. Zijn is niet hetzelfde als ‘iets’ zijn of ‘iemand’ zijn. Zijn is jezelf zijn. Niet aan jezelf denken of een verhaal over jezelf proberen te zijn, maar gewoon in ontspanning voelen wat je nu voelt, horen wat er nu te horen is en te zien wat er aan licht je ogen binnenvalt. Zijn is wat er gebeurt als jij niets meer doet. Als jij je verhalen, ideeën en fantasieën over wat je ziet, hoort en voelt loslaat. Als je jezelf toelaat te zijn wat je al bent. Een andere manier om dat te zeggen is: om helemaal aanwezig te zijn met wat er nu in en om jou heen is. Dan blijft de werkelijkheid over. De werkelijkheid van gewaar zijn. Je kan dat ook je eigen natuur noemen.